Badania, diagnostyka, zdrowie

Insulinooporność na ogół nie daje żadnych niepokojących symptomów.

U niektórych jednak mogą pojawić się tego rodzaju objawy, jak między innymi: senność, przyrost ciężaru , zły nastrój, ciemne skazy na skórze, intensywny głód.

Nie powinniśmy ich bagatelizować. Nieleczona insulinooporność wiedzie do stanu przedcukrzycowego bądź niestety do pełnoobjawowej cukrzycy typu drugiego. Insulinooporność jest stanem znacznie obniżonej podatności komórek ciała – przede wszystkim szkieletowych mięśni i komórek wątroby na insulinę, a więc hormon wytwarzany przez trzustkę. Schorzenie to dotyczy przede wszystkim ludzi w starszym jak też średnim wieku. Niestety, w ciągu minionych dziesięcioleci insulinooporność rozpoznawana jest również coraz to nagminniej pośród młodzieży i dzieci. Wzrost zapadalności na schorzenia powiązane z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej w ostatnich czasach łączy się z odmianą stylu życia na dużo bardziej bierny i przemianą diety na wysoko tłuszczową i wysokokaloryczną. Niezdiagnozowana na czas insulinooporność prowadzi najczęściej do przedcukrzycowego stanu jak też cukrzycy typu drugiego. Schorzenia te natomiast łączą się z rozwojem takich pogmatwań, jak między innymi zaburzenia czucia, zaburzenia układu krążenia itp.

Zainteresował Cię ten artykuł? Kliknij i sprawdź masaż stargard koniecznie, w tym miejscu znajduje się coś, co z pewnością też jest wartościowe.

U większości osób, których dotyczy kłopot insulinooporności, nie występują żadne alarmujące objawy. Do diagnozy na ogół dochodzi po przeprowadzeniu standardowych, przesiewowych testów.

Lekarze mogą też – mimo braku symptomów – wskazać ludzi, którzy mają o wiele większe ryzyko rozwoju wspomnianej insulinooporności oraz jakie powinny jak najprędzej zrobić konieczne badania wykrywające insulonooporność, takie jak wskazanie glukozy we krwi na czczo.