Badania, diagnostyka, zdrowie

Insulinooporność na ogół nie daje żadnych niepokojących symptomów.

U niektórych jednak mogą pojawić się tego rodzaju objawy, jak między innymi: senność, przyrost ciężaru , zły nastrój, ciemne skazy na skórze, intensywny głód.

Nie powinniśmy ich bagatelizować. Nieleczona insulinooporność wiedzie do stanu przedcukrzycowego bądź niestety do pełnoobjawowej cukrzycy typu drugiego.

Aby znaleźć ciekawe zagadnienia w internecie, to na początku kliknij w link znajdujący się tutaj i przejdź dalej – zapewne nie będziesz żałować.

Insulinooporność jest stanem znacznie obniżonej podatności komórek ciała – przede wszystkim szkieletowych mięśni i komórek wątroby na insulinę, a więc hormon wytwarzany przez trzustkę. Schorzenie to dotyczy przede wszystkim ludzi w starszym jak też średnim wieku. Niestety, w ciągu minionych dziesięcioleci insulinooporność rozpoznawana jest również coraz to nagminniej pośród młodzieży i dzieci. Wzrost zapadalności na schorzenia powiązane z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej w ostatnich czasach łączy się z odmianą stylu życia na dużo bardziej bierny i przemianą diety na wysoko tłuszczową i wysokokaloryczną. Niezdiagnozowana na czas insulinooporność prowadzi najczęściej do przedcukrzycowego stanu jak też cukrzycy typu drugiego. Schorzenia te natomiast łączą się z rozwojem takich pogmatwań, jak między innymi zaburzenia czucia, zaburzenia układu krążenia itp. U większości osób, których dotyczy kłopot insulinooporności, nie występują żadne alarmujące objawy. Do diagnozy na ogół dochodzi po przeprowadzeniu standardowych, przesiewowych testów.

Lekarze mogą też – mimo braku symptomów – wskazać ludzi, którzy mają o wiele większe ryzyko rozwoju wspomnianej insulinooporności oraz jakie powinny jak najprędzej zrobić konieczne badania wykrywające insulonooporność, takie jak wskazanie glukozy we krwi na czczo.