Badania, diagnostyka, zdrowie

U normalnych ludzi zęby zaciskają się tylko w czasie przeżuwania oraz podczas przełykania śliny. W czasie wypoczynku między dolnymi a górnymi zębami pojawia się szpara spoczynkowa, jaka zwykle wynosi około 2-4 mm.

Dzięki temu zęby nie mają ze sobą kontaktu i niepotrzebnie się nie ścierają.

Trzeba oznajmić, że szczękościsk niszczy zęby aparat ortodontyczny oraz wywołuje ich nadmierne ścieranie oraz kruszenie. Również może zaburzać działanie całego narządu żucia. Jeśli we właściwym czasie nie będzie zlikwidowany, może spowodować nieodwracalną zmianę w stawach żuchwowo-skroniowych. Leczenie bruksizmu polega na wyeliminowaniu przyczyny jego powstania oraz na doborze odpowiedniej formy kuracji. Każdy pacjent zmagający się z dolegliwością, musi być osobno traktowany, gdyż ta dolegliwość objawia się w różny sposób w zależności od tego, ile czasu trwa już dolegliwość. Czasem leczenie ogranicza się zaledwie do interwencji dentysty, który niweluje szkody w jamie ustnej, jakie powstały w wyniku szczękościsku, a następnie nakłada pacjentowi szczególną nakładkę relaksującą, jaką należy zakładać na noc. Lecz w zaawansowanym stadium takiej dolegliwości leczenie jest dosyć skomplikowane i żąda wielokrotnie współpracy doktorów innych specjalizacji na przykład stomatologów, ortodontów, protetyków czy też chirurgów szczękowych.

W objawowym uzdrawianiu pacjentów z bruksizmem bardzo pomocne są terapie rozluźniające przeciążonych mięśni twarzy. Takie uzdrawianie wspomagające, to może być na przykład fizjoterapia. Teraz niezwykle modne są również zastrzyki z botoksu. Te procedury niwelują objawy bruksizmu lecz nie leczą jego przyczyny.

Wielu pacjentów z rozpoznanym bruksizmem równolegle z leczeniem stomatologicznym powinno korzystać z porady psychoterapeuty i powinno nauczyć się efektywnie radzić sobie ze stresem. Gdyż główną przyczyną bruksizmu jest codzienny stres, pomocne będzie wszystko, co go ogranicza. Może to być na przykład słuchanie muzyki, czytanie książek czy spacery.